کومه خبره چې کوئ چې هغه نېکه او چې د نورو دپاره مدد کوونکى وى

اسلام عليکم ګرانو ملګرو، په انجيل شريف کښې د افسيانو په نوم خط، په څلورم باب او يو کم دريشم آيت کښې ليکلے شوى دى،
خرابه او پوچه خولۀ مۀ استعمالوئ. کومه خبره چې کوئ چې هغه نېکه او چې د نورو دپاره مدد کوونکى وى، نو څوک چې ستاسو خبرې واورى چې د هغوئ د جوړولو دپاره د ډاډ او برکت باعث وى.
آمين. زما ملګرو په دې کښې ډېر ښکلے نصيحت دے چې زمونږ خبرې دې د نورو دپاره د برکت او ډاډ باعث وګرځى. او دا څومره ښۀ خبره ده چې کله مونږ نورو خلقو ته د برکت رسولو کوشش کوو. او داسې خبرې د خولې نه اوباسو چې دې سره هغوئ ته حوصله ملاويږى، هغوئ زړۀ نۀ بائيلى، هغوئ تسلى ومومى او برکت هم ورته ملاو شى. ځکه چې کله مونږ چا سره خبرې کوو او په خبرو کښې د هغوئ دپاره برکت غواړو نو زمونږ آسمانى پلار زمونږ د ګفتګو تر مينځه موجود دے. او کلام وائى چرته چې دوه يا درې زما په نوم رايوځائ شى نو زۀ د هغوئ تر مينځه موجود يم. نو کله چې مونږ د هغوئ دپاره برکت غواړو، هغوئ ته وايو چې خدائ دې تاسو له برکت درکړى نو خدائ پاک به ضرور هغه کس له برکت ورکوى. ځکه چې هغه په هغه مقام کښې، په هغه ځائ کښې موجود وى. او دلته کښې مونږ د کوم څيز نه منع کوى؟ د دې نه چې وائى تاسو خرابه او پوچه خولۀ مۀ استعمالوئ. تاسو لږ شان سوچ وکړئ چې کله مونږ نورو خلقو سره ملاويږو، نورو خلقو سره کښېنو، دوه يا درې تنه راياوځائ شو او هلته مونږ خرابه او پوچه خولۀ استعمالوو نو آيا د خدائ پاک روح به په هغه ځائ کښې خوشحاله وى؟ آيا د خدائ پاک روح به زمونږ د خبرو اترو په وجه خوشحاليږى؟ هېڅکله نه! د خدائ پاک روح به خفه شى او مونږ به د خپلې خولې په وجه بدو حالاتو ته مخامخ شُو. او څومره چې مونږ خرابه او پوچه خولۀ استعمالوو نو دومره به دا زمونږ عادت جوړيږى. او څومره چې دا زمونږ عادت جوړيږى دومره به د خدائ پاک روح مونږ د خپل ځان نه لرې کوو. او چې د خدائ پاک روح چې زمونږ نه لاړ شى نو کوم حال چې د ساؤل وو نو دغه حال به بيا زمونږ هم وى. هغۀ په آخره کښې خودکوشى وکړه. هغۀ په آخره کښې په خپله ځان په توره باندې ووژلو. ځکه چې هغۀ سره بله لاره نۀ وه چې خپل ځان د بې‌عزتۍ نه بچ کړى. نو کله چې مونږ خپل ځان په خپله بې‌عزته کوو او کله چې مونږ خپلې خولې سره نور خلق بې‌عزته کوو نو دې سره مونږ د خدائ پاک روح د ځان نه لرې کوو او د دې فائده بلکل نشته. ښۀ خبره دا ده چې مونږ د خدائ پاک نه يره وکړو او د خپلې خولې نه د بل دپاره ښۀ خبرې وباسو، د برکت لفظونه وباسو چې مونږ ته هم ترې نه برکت ملاويږى او بل ته هم ترې نه برکت ملاو شى، او دې سره د خدائ پاک حضورى هم هر وخت مونږ سره وى. نو دا څومره د خوشحالۍ خبره ده.

بختور دى هغوئ چې د خُدائ پاک د رضا پوره کولو دپاره زورَولے کيږى، د آسمان بادشاهى د هغوئ ده.

اسلام عليکم خوږو ملګرو، اُميد لرم چې تاسو به ښۀ يئ. ملګرو، په انجيل شريف کښې د متى په کتاب، پينځم باب او لسم آيت کښې مالک عيسى مسيح فرمائى،
بختور دى هغوئ چې د خُدائ پاک د رضا پوره کولو دپاره زورَولے کيږى، د آسمان بادشاهى د هغوئ ده.
آمين. زما ملګرو، عيسى مسيح هغه خلقو ته بختور وائى څوک چې د خدائ پاک د رضا دپاره زورَولے کيږى، او داسې خلقو ته به په اجر کښې د آسمان بادشاهى ملاو شى. د عيسى مسيح په دې وعدې کښې زمونږ دپاره د زده کړې، د اُميد او د تسلۍ خبره دا ده چې د دې دنيا تکليفونه زمونږ راتلونکى ښۀ مستقبل نۀ شى ختمولے. کۀ هر څومره تکليفونه ولې نۀ وى، کۀ هر څومره سختۍ ولې نۀ وى خو دې سره زمونږ راتلونکے ښۀ مستقبل کوم به چې د تل دپاره د خدائ پاک سره د آسمان په بادشاهۍ کښې وى، هغه نۀ شى ختمېدلے.
د يوې ښځې مثال به درکړم. چې کله يوه ښځه اُميدواره وى او د هغې ماشوم پېدا کيږى. نو که هغه تکليفوه هر څومره زيات ولې نۀ وى خو کومه خوشحالى چې هغې ته د ماشوم د پېدا کېدلو نه پس ملاويږى نو هغه د هغې دپاره ډېره خاص وى. هم دغه شان په دې دنيا کښې کۀ دا وخت زمونږ په هر څومره تکليفونو سره تېريږى خو په آخره کښې به چې مونږ ته څۀ ملاويږى او کوم ذات سره به چې مونږ اوسيږو، کومې هستۍ سره به چې مونږ وخت تېروو، کوم نُور به چې مونږ ته مخامخ وى نو هغه خوشحالى په لفظونو سره نۀ شى بيانېدلے. ځکه چې هره ورځ به زمونږ دپاره د خوشحالۍ وى. مونږ به د خدائ پاک لوئى وينو، د خدائ پاک هره خبره به هغه وخت زمونږ دپاره د خوشحالۍ او د شکر ګزارۍ وسيله جوړيږى. نو کۀ په دې دنيا کښې هر څنګه حالات وى، خو مونږ دې خپل راتلونکے مستقبل ذهن کښې وساتو چې مونږ به چا سره يو. زمونږ مستقبل زمونږ خپل مالک سره د آسمان په بادشاهۍ کښې د تل دپاره دے، نه چې د لږې مودې دپاره. د دې دنيا خوندونه عارضى وى، د لږ وخت دپاره وى او دا ډېر زر ختم شى. دا هر څۀ فانى دى. خو کوم اصل ځائ چې خدائ پاک مونږ له راکوى نو هغه فانى نۀ دے بلکې هغه د تل دپاره دے. نو د دې دپاره دې مونږ شکر ګزاره اوسو او خوشحالى دې کوو.

د مسيح کلام دې ستاسو په زړونو کښې ډېر ځائ ومومى، او په خپلو کښې يو بل له پوره حکمت سره تعليم ورکوئ او نصيحت کوئ، او په خپلو زړونو کښې د شُکر ګزارۍ سره د خُدائ پاک ثناء، زبور او روحانى سندرې وايئ.
کولوسيان ۳: ۱۶

Ameen. da Malik Issa Masih juwanday kalam ba hagha wakh der asar kawi che kala zamung pa zrunu ke da eeman shama bala v.

🙏🙏🙌

د مالک عيسىٰ مسيح په ژوند غور وکړئ او ستړى او بې‌همته نۀ شئ

اسلام عليکم زما ګرانو او خوږو ملګرو، اُميد لرم چې تاسو به ښۀ يئ. ملګرو په انجيل شريف کښې د عبرانيانو په نوم خط د دولسم باب په درېم آيت کښې ليکلے شوى دى،
په هغه چا غور وکړئ چا چې د ګناهګارانو خلقو دومره مخالفت وزغملو، نو چې تاسو ستړى او بې‌همته نۀ شئ.
آمين. زما ملګرو، پولوس رسول دا خط د عبرانيانو جماعت ته ليکى او هغوئ له دا تسلى ورکوى چې هغوئ بې‌حوصلې نۀ شى. او هغوئ دې جماعت له د چا مثال ورکوى؟ د عيسى مسيح مثال ورله ورکوى. او وائى چې، عيسىٰ مسيح زمونږ دپاره د کومو خلقو نه تکليفونه وزغمل او د چا نه يې مخالفت وزغملو؟ د ګناهګاره خلقو نه. نو په دې کښې د توجو کولو خبره دا ده چې عيسى مسيح يو پاک او بې‌عېبه ذات دے. چې کله هغه د انسان په طور دې دنيا ته رغلو، نو د هغې په وجه هغه تکيفونو ته مخامخ شو. نو د دې تکليفونو مطلب دا نۀ وو چې ګڼې هغه ګناهګار دے. هغۀ په هر وخت کښې د خدائ پاک منصوبه ياده ساتلې وه. هغۀ ته پته وه چې هغه څۀ کوى. هغۀ ته پته وه چې هغه چرته روان دے. هغۀ ته پته وه چې هغه د کوم مقصد دپاره دې دنيا ته راغلے دے. نو هغۀ خپل مقصد ياد ساتلے وو، هغۀ د خپل آسمانى پلار لوئى بيانوله او دې سره سره يې خپلو مُريدانو ته خپل ژوند داسې څرګند کړو چې د هغوئ دپاره يو مثال شى. نو عيسى مسيح چرې هم خپل مقصد هېر کړے نۀ وو او بې‌ زړۀ شوے نۀ وو بلکې هغه همېشه په خپل ايمان کښې قائم او مضبوط وو. نو دغه شان دې مونږ هم بې حوصلې کيږو نه. چې کله مونږ پرېشانه شُو، يا زمونږ زړۀ مات شى، يا مونږ مايوسه شُو، يا زمونږ زړۀ په څۀ وجه خفا شى او يا د نورو خلقو کاميابو ته ګورو او بيا خپل ژوند ته ګورو چې او ځان سره سوچ کوو چې زمونږ ژوند ولې په ښکته روان دے؟ ولې مونږ هغه شان نۀ يُو څنګه چې نور ايمانداران دى؟ نو په دې تولو حالاتو کښې چرې هم مۀ مايوسه کېږئ بلکې خپل مقصد ياد وساتئ. ياد ساتئ چې مونږ خدائ پاک د يو خاص مقصد دپاره غوره کړى يُو. او هر يو انسان په ذاتى طور باندې د خدائ پاک خاص مقصد پوره کوى. بې‌شکه چې په دې دنيا کښې به څۀ کسان داسې وى چې هغوئ به ډېر ښۀ خدمت کوى، ډېر په لويه سطح باندې به خدمت کوى. خو کۀ مونږ لږ وړوکے شان خدمت هم کوو نو دا هم د خدائ پاک دپاره اهم وو نو ځکه خو يې مونږ پېدا کړو او زمونږ په وسيله دا کار پوره کوى. نو مۀ مايوسه کېږئ او د خلقو په بدو خبرو او سپکو خبرو خپل زړونه مۀ خفا کوئ. دا هر څۀ زغمئ ځکه چې زمونږ مالک عيسى مسيح هم مونږ ته دا فرمائيلى دى چې،
بختور دى هغوئ چې غمژن دى، هغوئ به تسلى ومومى. (متى ٥: ٤)
او مالک عيسى مسيح دا هم فرمائيلى دى چې،
بختور دى هغوئ چې د خُدائ پاک د رضا پوره کولو دپاره زورَولے کيږى، د آسمان بادشاهى د هغوئ ده. ۱۱ تاسو بختور يئ کله چې خلق درته سپکې سپورې وائى، او زوروى مو او زما له وجې خلق ستاسو په حقله هر قِسم دروغژنې بدې خبرې کوى. ۱۲ دا هر څۀ تاسو په خوشحالۍ او روڼ تندى وزغمئ ځکه چې په آسمان کښې ستاسو دپاره لوئ اجر دے، ځکه چې ستاسو نه وړاندې هم دغه رنګ دوئ نبيان وزورول. (متى ٥: ١٠-١٢)
ګرانو ملګرو، مۀ مايوسه کيږئ، او مۀ بې‌حوصلې کيږئ، بلکې تل په ايمان کښې پوره په جوش او جذبې سره روان اوسئ او په هر قدم کښې دې مونږ د خدائ پاک محتاجه اوسو، د هغۀ لوئى دې بيانوو، مغروره کيږو دې نه او خدائ پاک په لار ښودنې په مطابق دې روان اوسو. نو خدائ پاک به خپل خاص کارونه، کوم چې هغه په ذاتې طور ستاسو په وسيله پوره کول غواړى، نو هغه به ستاسو په وسيله پوره کوى.